Feit of Fictie | Natuurwetten: ontkrachten onjuiste beweringen met een wetenschappelijke aanpak

Een muntstuk dat van een wolkenkrabber valt, zal niet alleen geen "dodelijke" snelheid bereiken, maar ook na twee of drie seconden ophouden met versnellen. De luchtweerstand zal de vrije val versnelling in evenwicht brengen, en het muntstuk zal gedurende bijna de hele val met een constante snelheid vallen. Daarom maakt het niet uit vanaf welke hoogte het wordt gegooid: vanaf 300 m of 3 km — het resultaat zal hetzelfde zijn. Als alle vallende lichamen in de atmosfeer zouden blijven versnellen, zou zelfs een gewone regen dodelijk zijn.

Gewone bliksemafleiders, die op elk huis, toren, fabrieksschoorsteen of ander hoog gebouw zijn geïnstalleerd, weerleggen deze misvatting. Hoe hoger de bliksemafleider is geïnstalleerd, hoe vaker bliksem inslaat.

Lees meer misvattingen over bliksem in ons artikel ☛

Vloeistoffen drukken naar alle kanten, ook naar boven. Anders zou elk lichaam in water meteen naar de bodem zinken en zou zwemmen onmogelijk zijn.

Katten vallen niet te pletter omdat niet biologie en fysiologie, maar natuurkunde erbij betrokken zijn. Bij een grotere hoogte neemt de kans op de dood van een kat niet toe. Dit komt doordat katten tijdens de val hun poten zo wijd mogelijk spreiden, waardoor hun dwarsdoorsnede toeneemt. Simpel gezegd, het lichaam van het dier begint als een parachute te werken, waardoor de luchtweerstand toeneemt en de snelheid afneemt. Hier spelen de wetten van mechanica en aerodynamica een grote rol.

Andere interessante feiten over katten vind je in ons artikel ☛

In werkelijkheid zouden zonder wrijving alle lichamen gaan bewegen om het laagste punt te bereiken. Remblokken, poelies en riemen, banden en wegen zouden geen onderlinge wrijving ervaren en dus niet werken. Onze huizen zouden in een oogwenk instorten: het cement zou de stenen niet langer vasthouden, want ze worden alleen door wrijving vastgehouden.

Theoretisch kan een mens op de maan vanuit stilstand 2–3 m hoog springen, maar dan zonder ruimtepak en na langdurige voorbereiding. Als je op de maan met dezelfde kracht springt als op aarde, is de kans groot dat je niet omhoog, maar naar voren of achteren vliegt, waarbij je ook een rotatiemoment krijgt.

Lees meer misvattingen over de ruimte in ons artikel ☛

Onder bepaalde omstandigheden kan een spanning van 10–15 volt gevaarlijk worden; en omgekeerd, een stroom met een spanning van 10.000 volt kan geen enkel kwaad doen. Je moet niet alleen rekening houden met de spanning, maar ook met de stroomsterkte.

Elke verandering in de hoeveelheid energie in een lichaam leidt onvermijdelijk tot een verandering in de massa ervan. Hoeveel verandert de massa van een liter water, van kamertemperatuur tot kokend? Niet veel. Maar een ton water geeft een meetbaar verschil: 1000 kg water, gekookt, wordt slechts 0,000005 g zwaarder.

Onder vacuum verstaan we een ruimte die volledig vrij is van enige materie — absolute leegte. Het is verrassend, maar alle omringende lichamen bestaan uit leegte. Zelfs wijzelf bestaan meer uit vacuum dan uit materie. Dat klopt: als we de elektronen dicht bij de kernen van onze atomen zouden kunnen plaatsen, zouden de afmetingen van ons lichaam 100.000 keer kleiner worden, maar de massa zou hetzelfde blijven.

Als je geen maatregelen neemt, kun je behoorlijk hard op het water slaan. Om geen blessures op te lopen, trainen atleten jarenlang om te groeperen en relatief vrij in het water te komen, dat door zijn weerstand geleidelijk de snelheid van de persoon vermindert.

In werkelijkheid blokkeert dit de wielen en gaat de auto slippen. Het gaat allemaal om de wrijvingskracht. In verschillende situaties gedragen de wielen en de auto zich verschillend, wat je moet onthouden tijdens het rijden.

Bij het rennen in windstil weer word je niet alleen van boven, maar ook van voren nat. Hierdoor neemt het oppervlak van het bewegende lichaam toe waarop de druppels vallen, en dus ook de totale massa water die in een bepaalde tijd op het lichaam valt.