Maan mythen
Het gebeurde gewoon zo dat de volle maan enig spiritueel ontzag en alertheid in ons veroorzaakt. Er wordt algemeen aangenomen dat tijdens de dagen en nachten wanneer er een volle maan aan de hemel is, er vooral veel moorden en zelfmoorden, rampen en ongelukken, conflicten en ruzies zijn.
Er is een mythe dat kinderen vaker worden geboren op dagen met volle maan dan op andere momenten. Dit geloof werd besloten om de Duitse verloskundigen te testen. Ze analyseerden zorgvuldig, letterlijk per uur, het aantal kinderen dat een heel jaar lang in een van de steden in Duitsland werd geboren. Hun conclusie was ondubbelzinnig: er zijn geen statistisch significante stijgingen van het geboortecijfer tijdens de volle maan.
Ze probeerden de maan de schuld te geven van de toename van het aantal moorden en zelfmoorden. Het meeste wetenschappelijk onderzoek vindt hier echter niet het minste verband.
Amerikaanse wetenschappers wendden zich tot de statistieken van ongevallen in ziekenhuizen, ambulances, moorden, treinongevallen en zelfs het aantal straffen bij hockeywedstrijden. Het resultaat is nul.
Ook de statistieken van dodelijke ongevallen op de wegen gedurende 13 jaar werden bestudeerd. Wetenschappers hebben verklaard dat de dag van de week, het seizoen van het jaar en andere bekende factoren een veel reëlere invloed hebben op het aantal ongevallen.
Twee onvermoeibare Amerikaanse onderzoekers somden de resultaten van 37 wetenschappelijke artikelen op, en geen van hen vond bevestiging van de speciale effecten van de maan. Ze wisten alleen een verband te leggen tussen het geloof in zo'n impact en dat soort dingen.
Ivan Kelchi van de Universiteit van Saskatchewan gelooft dat het een diepgeworteld vooroordeel is: “Als een persoon gelooft dat de volle maan het lichaam beïnvloedt, zal hij constant op zijn hoede zijn en aandacht schenken aan alles wat er die nacht gebeurt. Maar niemand zal ooit zeggen: “Wat een nacht! Geen enkel incident – en dit is met een volle maan!”
De moderne wetenschap classificeert ook als speculatie de verhalen van "ooggetuigen" over een toename van seksuele activiteit tijdens volle maan bij henzelf of bij hun partners. Amerikaanse chronobiologen hebben dit probleem nauwgezet bestudeerd. Ze stelden het volgende feit vast: de relatie tussen de fasen van de maan en het libido is volledig afwezig.
Uwe Tewes, een Duitse professor in de psychologie aan de Universiteit van Hannover, weerlegt met klem het wijdverbreide geloof dat de maan verantwoordelijk is voor slapeloosheid. Volgens hem is slapeloosheid bij volle maan het gevolg van een triviale zelfhypnose: een bijgelovig persoon die een paar keer niet goed heeft geslapen op de volle maan, programmeert zich bij toeval onbewust voor een slapeloze nacht.
Een van de beroemdste overtuigingen, dat wolven altijd weemoedig huilen bij volle maan, wordt door zoölogen beschouwd als een veelvoorkomend misverstand.
Misvattingen over "slaapwandelaars"
De algemene overtuiging dat "gekken" kattenbehendigheid hebben, komt niet overeen met de realiteit, en zelfs als ze vallen, is het ergste de mogelijkheid om een hobbel te vullen. Het gebeurt, maar als je geluk hebt, zoals bijvoorbeeld een jonge Engelsman had geluk die van de derde verdieping viel. Zijn spieren waren zo ontspannen dat hij alleen zijn been pijn deed. Maar weinigen hadden zoveel geluk. Een 25-jarige Australische vrouw probeerde bijvoorbeeld in slaapwandelen een niet-bestaande trap af te gaan. Deze poging eindigde in ernstige fracturen. Er zijn ook meer tragische gevallen. Dus, een 16-jarige man uit de Poolse stad Lodz, in een staat van slaapwandelen, sprong voorover vanaf het balkon van de vijfde verdieping. Hij stierf ter plaatse.
De meeste wetenschappers weerleggen nu het meest bekende bijgeloof over de invloed van de maan, dat zogenaamd de zogenaamde 'gekken' op de volle maan uit hun bed opstaan en in hun slaap ronddwalen, alsof ze door een of andere mystieke kracht worden geleid. "Slaapwandelen" als een vorm van psychische stoornis bestaat wel, maar de maan is in dit geval alleen de schuld als lichtbron en meer niet. De Duitse professor in de psychiatrie Volker Faust stelt dat het soms voldoende is om een felle straatlantaarn aan te doen voor een persoon die vatbaar is voor "slaapwandelen" om in zijn slaap te gaan dwalen.
Het is een onjuiste en wijdverbreide overtuiging dat 'gekken' een instinctief vermogen hebben om gevaar te vermijden. Nachtelijke wandelingen van "gekken" op daken, dakranden of straten zijn een zeldzaamheid, evenals gevallen waarin ze achter het stuur van auto's kruipen. Er moet echter worden opgemerkt dat een persoon in een toestand van waanzinnige slaap gewoonlijk meer behendigheid vertoont dan wanneer hij bij bewustzijn is. De meeste mensen zullen zonder problemen over een smalle sport lopen, zolang deze niet te hoog van de grond is. Maar het is voldoende om dit bord ter hoogte van de derde verdieping te plaatsen uit angst om de bewegingen van deze persoon te verlammen. De slaapwandelaar, wiens bewustzijn is uitgeschakeld, maar het evenwichtsgevoel behouden blijft, zal zonder problemen langs de smalle dwarsbalk passeren. Als hij echter tot bezinning komt, terwijl hij op dezelfde lat staat, is hij misschien niet bestand tegen de stress en valt hij naar beneden.
Sommige ouders zijn van mening dat als het kind in een slaaptoestand verkeert (slaapwandelen wordt gemanifesteerd), hij moet worden gewekt. In feite zou dit niet moeten worden gedaan, omdat het risico bestaat dat de baby erg bang zal zijn. Het is noodzakelijk om het kind voorzichtig naar bed te leiden, dan kalmeert hij meestal en herinnert hij zich niets van wat er 's nachts is gebeurd.
We raden ook aan:
◆Slaap en dromen: 9 interessante feiten
