Champagne: mythes en feiten over deze historische drank

Lintfoto gemaakt door freepik – www.freepik.com

Als we aan de nieuwjaarsvakantie denken, is het eerste dat in ons opkomt de kerstman, een elegante kerstboom, een leuk feest en natuurlijk iets waar geen nieuwjaarsfeest zonder kan: champagne.

De champagne die het vaakst onze feesten siert, kan gerust mythisch worden genoemd om de eenvoudige reden dat "Sovjet-champagne" (voorheen de meest populaire) net als Italiaans, Hongaars of een ander, behalve Frans, niet bestaat. Dit alles kan mousserende wijnen worden genoemd, maar geen champagne. En dat allemaal omdat echte champagne alleen geproduceerd in Frankrijk, en zelfs dan niet in het geheel, maar slechts in een klein deel – de beroemde provincie Champagne. Nergens ter wereld is er zo'n unieke combinatie van temperatuur, zachte vruchtbare bodems rijk aan kalk, zo'n water – dat alles bepaalt de klassieke smaak van champagne.

Zoals u weet, wordt de prioriteit van het openen van champagnewijn toegeschreven aan de blinde Franse monnik Perignon. Tom Stevenson, auteur van de World Encyclopedia of Champagnes and Sparkling Wines, gepubliceerd in Londen in de herfst van 1998, verschaft echter een kopie van een document uit 1662, ondertekend door een lid van de British Royal Society, Charles Merett, dat in detail de methode van het maken van champagne. Dit gebeurde 20 jaar voordat Perignon dergelijke technologie rapporteerde.

En in 2000 zei de Italiaanse professor Mario Fregoni van het Instituut voor Wijnbouw aan de Katholieke Universiteit van Piacenza dat hij bewijs vond dat champagne werd uitgevonden door de oude Romeinen, die het dronken tijdens orgieën. Volgens de wetenschapper blijkt uit de teksten van die tijd dat de dubbele fermentatiemethode die bij de productie van champagne wordt gebruikt, minstens 2000 jaar geleden werd gebruikt.

Wat betreft de Franse monnik, zegt Fregoni het volgende:

"Dit is een mooie legende, meer niet. Niemand weet wanneer hij leefde of wanneer hij stierf. Het jaar van zijn geboorte en het jaar van zijn dood worden willekeurig hetzelfde genoemd als dat van Lodewijk XIV – 1638-1715, wat belachelijk is. Zelfs als de monnik echt bestond, gebruikte hij alleen de methode die de Romeinen bekend waren.

Champagne: mythes en feiten over deze historische drank

pixabay.com

Dat mousserende wijn geliefd was in het oude Rome is al lang bekend. Maar tot voor kort werd aangenomen dat de belletjes erin ontstonden tijdens natuurlijke fermentatie, mogelijk als gevolg van onjuiste bewaring.

Professor Fregoni denkt daar echter anders over. Als een van de bewijzen van zijn juistheid haalt hij een beschrijving aan van de productie van Falerno-wijn door de schrijver Lucan (die teruggaat tot de XNUMXe eeuw voor Christus). Lucan vertelde hoe de toenmalige producenten van het pakhuis Falerno-wijn het uiterlijk van bubbels erin kregen: ze voegden most toe van de verdorde Ethiopische druiven. Daarna werd de wijn gekurkt in terracotta amforen en ondergronds opgeslagen, en vaak in de buurt van koudwaterstromen.

Echte Falerno-wijn werd gemaakt in de buurt van Napels, maar uit de schriftelijke bronnen die Fregoni heeft weten te vinden, kun je opmaken dat hij ook werd geïmiteerd door wijnmakers in de Provence, toen dit gebied onder de heerschappij van Rome stond.

Het is niet verwonderlijk dat het rapport van de Italiaanse wetenschapper over het primaat van de Romeinen bij de uitvinding van champagne, de Fransen tot verontwaardiging leidde. De verklaring van Fregoni in Frankrijk werd bijna als godslastering ervaren. Volgens Daniel Lorson van de Franse Confederatie van Wijnboeren is de theorie van Fregoni niets meer dan een poging van de producenten van de Italiaanse "champagne" – "spumante" om de reputatie van hun koolzuurhoudende wijn te behouden. Hij stelt:

"We zijn nogal gevleid dat onze Franse champagne zo interessant en, eerlijk gezegd, hebzuchtig is in termen van herkomst.

Wat de Romeinen ook dronken, het heeft niets te maken met champagne zoals we die nu kennen..."

Niet alle Fransen beschouwen Perignon echter als de uitvinder van mousserende wijn. Feit is dat in Frankrijk zelf, in het zuiden, in Lima, aan het begin van de 1722e eeuw mousserende wijnen werden gemaakt, terwijl hun productie in Champagne pas aan het begin van de XNUMXe eeuw werd opgericht. In een in XNUMX gepubliceerd werk over de productie van champagne schreef een zekere Jean Godinot uit Reims het volgende:

“Al meer dan twintig jaar zijn de Fransen gek op mousserende wijnen. Daarom doen veel wijnboeren er alles aan om hun wijnen bruisend te maken. Hiervoor voegen ze allerlei toevoegingen toe, zoals wijn-eau-de-vie en duivenpoep.

Vermeldingen van mousserende wijnen zijn te vinden in de Bijbel, in de werken van Homerus en Vergilius. Shota Rustaveli, Omar Khayyam en andere auteurs.

Champagne: mythes en feiten over deze historische drank

pixabay.com

Er is ook een legende over hoe champagnewijnen voor het eerst in ons land verschenen. Gidsen in Reims, de hoofdstad van de Franse provincie Champagne, vertellen er graag Russische toeristen over. Volgens deze legende kwamen in 1815 de zegevierende Russische regimenten, die Napoleon hadden verslagen, Reims binnen en ontdekten de kelders van het beroemde huis "Veuve Clicquot" vol met wijn. Uiteraard werd er actief geproefd en "met een knal ontvangen". Toen de beroemde weduwe Clicquot werd verteld dat Russen de leiding hadden over haar kelders en vroeg wat ze moesten doen en van wie ze de verliezen moesten vragen, antwoordde ze naar verluidt: "Doe niets, laat ze drinken, en heel Rusland zal betalen." Volgens Franse gidsen realiseerde Madame Clicquot zich onmiddellijk dat Russische officieren na het proeven van haar wijnen voor altijd klanten van haar handelshuis zouden worden en dat haar champagne populair zou worden in Rusland.

Een mooie legende, maar niet helemaal waar. Russische soldaten hadden zich goed kunnen "vertrouwen" met de inhoud van de wijnkelders van Reims, maar wat betreft het verschijnen van champagne in Rusland, dit gebeurde zelfs vóór de patriottische oorlog van 1812 (het werd geleverd aan Rusland en Polen door dezelfde Madame Clicquot). Zelfs aan het einde van de XNUMXe eeuw probeerden Russische wijnmakers al, zij het zonder veel succes, om de productie van "Russische champagne" op de Krim te vestigen.

Maar terug naar onze tijd. Niet altijd betekent een mooi flesetiket in het Frans dat je Franse champagne voor je neus hebt. Een van de tekenen dat je echte champagne voor je hebt, is een vrij hoge prijs, die minimaal $ 30 is, terwijl de beste variëteiten geprijsd zijn van $ 70 tot $ 300 en meer.

Interessant feit

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de Franse champagne Dom Perignon, zo geliefd bij de "nieuwe Russen", verre van de beste. Feit is dat het in enorme volumes wordt geproduceerd, terwijl men in Champagne gelooft: hoe kleiner het volume, hoe exclusiever en beter het product.

Champagne: mythes en feiten over deze historische drank

pexels.com

Sovjet-champagne verschilt van echte champagne in de productiemethode: in de meeste gevallen vindt fermentatie en oplossing van kooldioxide in wijn plaats in grote containers, en niet in flessen, zoals in Frankrijk, en wordt deze in drie weken voltooid, terwijl echte champagne wordt gerijpt voor drie jaar.

Champagne moet zeker koud gedronken worden: de ideale temperatuur is +6 ºС. Voor dit doel zetten sommigen de fles op het balkon, anderen begraven hem in de sneeuw en weer anderen zetten hem in de vriezer. Het is echter heel gemakkelijk om champagne met dergelijke methoden te superkoelen, en het zal smakeloos en zonder boeket worden. Het is daarom het beste om de fles 2,5-3 uur in de koelkast te zetten of 20 minuten in een emmer met crushed ijs te doen.

Veel mensen schieten graag een kurk op het plafond tijdens feestelijke feesten en gieten schuim op degenen die in de buurt zijn. Dit geeft alleen aan dat zo iemand niet bekend is met de regels van goede manieren. En de champagne zelf verliest veel van dergelijke schokken. Om te genieten van het spel, schuim en andere geneugten van champagne, probeer het te openen zodat de kurk er zacht uit komt en het schuim in je bril komt, en niet op de jurken van de dames die naast je zitten.

Tegenwoordig moeten alle flessen champagne een folie om de hals hebben. Het was niet altijd zo. In de XNUMXe eeuw werd hiervoor voor het eerst folie gebruikt. Veel mensen denken dat folie nodig is als decoratie. In feite werd het oorspronkelijk gebruikt om ratten weg te jagen en te vergiftigen die vrij rondliepen in de kelders.

Champagne: mythes en feiten over deze historische drank

Feestfoto gemaakt door freepik – www.freepik.com

In ons land houden pasgetrouwden traditioneel huwelijksflessen champagne om te drinken op een "ronde" huwelijksverjaardag. Het is echter onwaarschijnlijk dat dergelijke wijn gezond en smakelijk is. Champagne kan, in tegenstelling tot veel andere wijnen, niet lang bewaard worden. Volgens experts van VNIIPBiVP (All-Russian Research Institute of the Brewing, Non-Alcoholic and Wine Industry) mag champagne niet langer dan twee tot drie maanden bij kamertemperatuur worden bewaard en een jaar in de koelkast. Als het langer wordt bewaard, verandert de kleur en verschijnen er geoxideerde tonen in het boeket.

Als je champagne hebt gekocht, drink hem dan niet meteen op, maar verberg hem anderhalve maand in een donkere kast zodat hij rijpt. Het is een feit dat het proces van het vormen van de drank zelfs na het sluiten doorgaat, en als het wat langer wordt bewaard, verbetert dit alleen de kwaliteit van champagne. Een vergelijkbare rijping vindt plaats wanneer een fles champagne in de koelkast wordt bewaard, maar in dit geval verloopt het proces langzamer.

En nog een interessant feit. Elke fles champagne bevat mogelijk 49 miljoen bubbels. Maar je kunt er allemaal van genieten als je echte Franse champagne koopt of die champagnewijnen die volgens de klassieke technologie zijn geproduceerd.