Misvattingen en feiten over gekko's

pixabay.com

Gekko's (of gekko's, of grijpneuzen) zijn zeer eigenaardige hagedissen die erom bekend staan ​​dat ze zich op plafonds, glas en andere oppervlakken kunnen voortbewegen. Maar dit interessante fenomeen zal later worden besproken. Deze enorme familie van kleine en middelgrote hagedissen heeft meer dan duizend soorten.

Vertegenwoordigers van gekko's wonen al meer dan 50 miljoen jaar op aarde en verspreiden zich geleidelijk over de hele planeet. Ze hebben een goed aanpassingsvermogen aan verschillende omstandigheden en zijn daarom aanwezig in verschillende ecosystemen. Ze worden zowel in gematigde streken als in woestijnen en tropen gevonden. Sommige soorten gekko's worden gevonden op afgelegen oceanische eilanden en koraalatollen en zijn vaak de enige terrestrische reptielen in deze gebieden.

De leefgebieden van veel gekko's zijn beperkt tot een bepaald gebied en beperkt tot bepaalde soorten stenen, bodems of boomsoorten. De verscheidenheid aan gekko's is vooral groot in droge en semi-aride gebieden van Afrika en Australië, evenals in de bossen van Zuid-Azië en Madagaskar. Verschillende soorten leven in Noord-Amerika, Europa en Centraal-Azië.

Misvattingen en feiten over gekko's

pixabay.com

Misvattingen en feiten over gekko's

needpix.com

Over de hagedissen van de gekkogroep zijn al lang veel verhalen gecomponeerd. Dus in de oudheid werden ze als zeer giftig beschouwd: vermoedelijk verschijnen er bij aanraking luchtbellen op de huid van een persoon, en het speeksel van hagedissen is een vreselijk gif. Bovendien twijfelden veel natuuronderzoekers niet aan de giftigheid van gekko's. De wetenschap heeft echter lang bewezen dat de verschrikkelijke eigenschappen die aan hagedissen worden toegeschreven niets anders zijn dan fictie. In feite zijn deze dieren, ondanks hun intimiderende uiterlijk, volkomen ongevaarlijke wezens.

Als we de gekko vergelijken met onze "huishoudelijke" hagedissen, dan lijkt het misschien onhandig. Deze indruk is echter bedrieglijk. Kettingpoten bewegen behendig en snel zowel langs bomen en rotsen, als langs volledig gladde muren van huizen en langs vensterglas. Dit verbazingwekkende vermogen van hen is verbonden met een andere misvatting die inherent is aan zowel gewone mensen als veel natuuronderzoekers van de afgelopen jaren. Hoewel velen nog steeds geloven dat het geweldige vermogen van gekko's om op gladde, steile oppervlakken te lopen, te wijten is aan de aanwezigheid van zuignappen op zijn poten.

In feite zijn er echter geen uitlopers op de ledematen van de hagedis. Dat hebben biologen vastgesteld met behulp van een elektronenmicroscoop. Het bleek dat de schubben aan hun onderkant zijn aangepast als geëxpandeerde platen, waarop zich in dwarsrijen microscopisch kleine borstels bevinden, die op hun beurt weer bestaan ​​​​uit nog meer microscopisch kleine haartjes. Op één vinger van de muurgekko (een inwoner van Zuid-Europa en Noord-Afrika) bevinden zich meer dan 200 miljoen borstels, elk samengesteld uit talloze individuele haren. Vanwege hun verwaarloosbare grootte kunnen de haakvormige haren dezelfde verwaarloosbaar kleine onregelmatigheden van een glad (zoals het voor mensen lijkt) hellend of verticaal oppervlak bedekken. Bovendien is de adhesiekracht zeer significant. Het is niet voor niets dat wetenschappers de familie van deze hagedissen al lang de familie van klauwen noemen. Veel details van het bewegingsmechanisme van de gekko op volledig gladde oppervlakken zijn echter tot op de dag van vandaag onduidelijk.

Interessant feit

Een gekko van 50 gram kan een last van maximaal 2 kg op zijn poten houden.

Misvattingen en feiten over gekko's

pixabay.com

Misvattingen en feiten over gekko's

pixabay.com

Misvattingen en feiten over gekko's

pixabay.com

Niet alleen de poten, maar ook het lichaam van de gekko is betrokken bij het bevestigen van de haren aan het glas en speelt de rol van een soort biologische veer die de ledematen van het reptiel op een glad oppervlak drukt.

En om het gesprek over deze dieren af ​​te ronden, zou ik willen opmerken dat ze een andere mythe over hagedissen ontkrachten die in ons gebied is ontstaan. Volgens velen zijn hagedissen stille wezens. Maar gekko's hebben, in tegenstelling tot andere hagedissen, een echte stem. Ze piepen en tjilpen en kwaken en maken klikken. Ja, in feite is hun naam een ​​woord dat ontstond als een herhaling van de geluiden van de kreet van een van de soorten Afrikaanse gekko's.