Cechy żywienia funkcjonalnego

pixabay.com

Odżywianie jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na długość życia.

Odżywianie funkcjonalne to dostarczanie wraz z pożywieniem niezbędnej ilości minerałów, aminokwasów, witamin, węglowodanów, białek i tłuszczów do pełnego życia.

Istnieją 3 składniki żywienia funkcjonalnego, które pozwalają wpływać na zdrowie i długowieczność. To:

  • Liczba spożywanych kalorii
  • Struktura mocy
  • Oddzielne produkty spożywcze

 

Zawartość kalorii

Ilość kalorii pochodzących z pożywienia nie powinna znacząco różnić się w tym czy innym kierunku od ich spożycia przez nasz organizm.

Wskaźnikiem determinującym potrzebę ograniczenia lub zwiększenia spożycia kalorii jest wskaźnik masy ciała. Aby poznać swój wskaźnik masy ciała, musisz podzielić swoją wagę (w kilogramach) przez wzrost (w metrach) do kwadratu. Na przykład, jeśli Twoja waga wynosi 80 kg, a wzrost 1,8 metra, Twój wskaźnik masy ciała wyniesie 24,7.

Wskaźnik masy ciała od 18,5 do 25 jest uważany za normalny.

Wskaźnik masy ciała poniżej 18,5 wskazuje na niedowagę.

Wskaźnik masy ciała od 25 do 30 wskazuje na nadwagę. Wszystko powyżej 30 lat to już otyłość w różnym stopniu.

Przy wskaźniku masy ciała powyżej 30 musisz poważnie pomyśleć o ciągłym ograniczaniu średniej dziennej ilości spożywanych kalorii do 80% obliczonej normy (czyli około 2500 kcal, ale musi być ustalana indywidualnie), przestrzegając zalecanych struktura odżywiania.

Przy wskaźniku masy ciała poniżej 18,5, wręcz przeciwnie, wymagany jest przyrost masy ciała.

Cechy żywienia funkcjonalnego

freepik.com

 

Struktura mocy

Jakie połączenie produktów w codziennej diecie można uznać za optymalne dla żywienia funkcjonalnego?

Powszechnie uważa się, że wegetarianizm jest „najzdrowszym” rodzajem diety. Współczesne badania naukowe sugerują, że nie ma jednoznacznych dowodów na takie wnioski.

Wręcz przeciwnie, istnieją dowody na to, że wegetarianie, ze względu na swoją dietę, są pozbawieni pewnych witamin i substancji niezbędnych dla organizmu, w wyniku czego cierpią na różne choroby. Najbardziej niebezpieczne są zaburzenia psychiczne.

Wegetarianie tworzą heterogeniczną grupę semiwegetarian (roślinnych, nabiałowych, jajek i rybnych), owolakto-wegetarian (roślinnych, nabiałowych, jajek) i wegan (roślinnych).

Według ideologów wegetarian, ludzie stosujący dietę wegetariańską cieszą się lepszym zdrowiem i żyją dłużej niż niewegetarianie, ponieważ ludzie spożywający mleko, produkty mleczne, mięso, jajka i ryby są zagrożone dla zdrowia.

W rzeczywistości najzdrowszymi ludźmi w Europie są mieszkańcy Islandii, Szwajcarii i Skandynawii, którzy spożywają dużo żywności pochodzenia zwierzęcego.

Metaanaliza kilku badań prospektywnych nie wykazała znaczących różnic w śmiertelności z powodu raka jelita grubego, żołądka, płuc, prostaty lub piersi i udaru mózgu między wegetarianami a „ignorantami” zdrowymi ludźmi.

Wegetarianie doświadczyli zmniejszenia śmiertelności z powodu choroby wieńcowej, prawdopodobnie z powodu niższego poziomu cholesterolu całkowitego w surowicy, mniejszej częstości występowania otyłości i wyższego spożycia przeciwutleniaczy.

Oczywiste jest, że wystarczające spożycie owoców i warzyw, a nie wykluczenie mięsa, przynosi korzyści zdrowotne.

Wegetarianizm nie jest wcale dietą funkcjonalną, ale formą ograniczenia dietetycznego. W dzisiejszym przekarmionym społeczeństwie ograniczenie dietetyczne jest plusem, ale tylko wtedy, gdy nie prowadzi do niedoborów żywieniowych.

Spożywanie niewielkiej ilości mięsa może wydłużyć oczekiwaną długość życia wegetarian.

Cechy żywienia funkcjonalnego

freepik.com

Tak zwane „oddzielne odżywianie”, w którym pokarmy białkowe są spożywane oddzielnie od pokarmów węglowodanowych, jest bardzo popularne i uważane za prawidłowe.

Jednak ten punkt widzenia również nie ma uzasadnienia naukowego. Gdyby takie odżywianie było racjonalne, ewolucja z pewnością stworzyłaby dwa przewody pokarmowe – jeden dla pokarmów białkowych, a drugi dla pokarmów węglowodanowych.

Szczegółowo omówiliśmy niebezpieczeństwa związane z oddzielnym odżywianiem w artykule "Oddzielne odżywianie: nieporozumienia i fakty".

Żadna dieta nie jest dietą kompletną, zbilansowaną i funkcjonalną. Do normalnego życia potrzebne są białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy i pierwiastki śladowe w określonych proporcjach.

Wśród znanych diet tak zwana „dieta śródziemnomorska” jest jak najbardziej zbliżona do optymalnej. Przeczytaj więcej na ten temat tutaj.

Dziś można argumentować, że dieta osoby, która chce żyć jak najdłużej i najzdrowiej powinna zawierać warzywa, ryby, mięso, nabiał, tłuste potrawy, zboża i wiele innych.

W żywieniu najważniejsza jest różnorodność! Im bardziej urozmaicony stół, tym bardziej kompletne i funkcjonalne jedzenie.

Być może długowieczność Japończyków wynika z ich diety. Tak więc tradycyjny japoński stół składa się z różnych drobnych dań, zarówno warzywnych, jak i owocowych, a także węglowodanowo-mięsnych, rybnych i owoców morza. Innymi słowy, tradycyjny japoński stół to ogromna różnorodność żywności, która zapewnia funkcjonalne odżywianie.

Cechy żywienia funkcjonalnego

freepik.com

 

Ogólne zalecenia dotyczące żywienia funkcjonalnego

Błędem byłoby zalecanie jakichkolwiek ścisłych norm dotyczących konsumpcji produktów – nie ma do tego wystarczających podstaw.

Możesz jeść wszystko, biorąc pod uwagę całkowitą zawartość kalorii.

Główna zasada żywienia funkcjonalnego jest następująca. Podstawą diety dla 2/3 powinny być pokarmy roślinne, do których w niewielkiej ilości dodaje się produkty zwierzęce: ryby i owoce morza, trochę mięsa (100-150 gram 2-3 razy w tygodniu, najlepiej białe mięso), jajka tłuszcze roślinne i zwierzęce (oliwa z oliwek, olej kokosowy, masło, najlepiej ghee, smalec), ser, twarożek, śmietana.

Jeśli jesteś wegetarianinem, powinieneś włączyć do swojej diety przynajmniej tłuste ryby, masło i jajka.

Najbardziej szkodliwymi metodami gotowania są te wysokotemperaturowe (smażenie, pieczenie, grillowanie), w których na powierzchni tworzy się skórka, w której obecne są czynniki rakotwórcze i glikolowane białka.

Najbardziej przydatne sposoby gotowania to gotowanie, duszenie, obróbka mikrofalowa.