Metoda Montessori jest popularnym systemem pedagogicznym

shutterstock.com

Współczesnym rodzicom trudno i łatwo jest jednocześnie wychowywać dziecko. Jest to trudne, ponieważ obecnie istnieje wiele ciekawych, skutecznych metod na rozwój małej osoby, w związku z czym pojawia się pytanie, którą wybrać. I jest to łatwe, bo jest więcej otwartych informacji i możliwości kształtowania osobowości. Przyjrzyjmy się jednemu z najpopularniejszych systemów pedagogicznych, który nazywa się metodą Montessori (również pedagogika Montessori, system Montessori czy metoda Montessori).

 

Prehistoria

Metoda Montessori pojawiła się ponad sto lat temu. Jej gorącym wielbicielem i wyznawcą był sam Lew Tołstoj. W Rosji pierwsze przedszkola Montessori zaczęły otwierać się przed I wojną światową. Zostały one jednak zamknięte niemal natychmiast, ponieważ to innowacyjne podejście pedagogiczne nie odpowiadało sowieckiemu systemowi edukacji przedszkolnej. W tym czasie ta metodologia nie była akceptowana w naszym kraju, ponieważ jej humanistyczna ideologia w tamtym czasie mogła być zaakceptowana tylko w społeczeństwie demokratycznym. Niemniej jednak od 1992 roku w Rosji pojawiły się specjalne przedszkola budowane zgodnie z takim systemem pedagogicznym.

Nazwisko założycielki metody – wybitnej włoskiej lekarki, nauczycielki, naukowca, filozofki i humanistki Marii Montessori – znane jest na całym świecie. Początkowo pracowała z dziećmi chorymi, upośledzonymi umysłowo. A kiedy po pewnym czasie jej podopieczni pod każdym względem wyprzedzili zdrowe, normalne w rozwoju, zrobiło to furorę na polu medycyny i pedagogiki. Sama Maria Montessori, otrzymawszy taki wynik, ubolewała:

„Co robią ze zwykłymi dziećmi, jeśli ich rozwój intelektualny jest gorszy od dzieci z poważnymi uszkodzeniami mózgu?”

Potem postanowiła zająć się dziećmi zdrowymi, o normalnym, naturalnym rozwoju, co przyniosło innowacje w edukacji.

 

Podstawowe zasady

Naukowcy odkryli, że od 0 do 6 lat dziecko przechodzi tzw. Okresy wrażliwe. To czas, kiedy maluch absolutnie łatwo, bez wysiłku przyswaja potrzebne mu informacje, jest bardzo otwarty na nowe. Wszystko, co w tym okresie pojawiło się w jego polu widzenia, chłonie do końca życia. To wtedy ma miejsce kształtowanie się mowy, postrzeganie porządku, rozwój odczuć zmysłowych, ruchów i umiejętności społecznych.

Jeśli właściwie wykorzystasz ten czas, dziecko może osiągnąć wielki sukces w swoim rozwoju. A w przyszłości nauczy się szybko, bez presji i jakiejkolwiek poważnej interwencji dorosłych. Po sześciu latach okresy te mijają bezpowrotnie, niezależnie od tego, czy zostały w pełni wykorzystane, czy nie. Biorąc pod uwagę te cechy, zbudowano metodę Montessori.

Metoda Montessori jest jednym z najpopularniejszych systemów pedagogicznych na świecie.

Obraz powiększa się po kliknięciu | wikimedia.org

Zdolność do wiedzy, samorozwoju, zdrowej ciekawości i dociekliwości tkwią w człowieku od urodzenia. Właśnie te cechy podkreślała Maria Montessori w swoim systemie pedagogicznym. Uważała, że ​​najważniejsze jest, aby nie przeszkadzać w naturalnej manifestacji ciekawości. Oznacza to, że samo dziecko, bez pomocy dorosłych, może się uczyć, rozumieć coś dla niego niezrozumiałego, wybierać dla siebie interesującą i użyteczną czynność. I to właśnie ta niezależność w działaniu, wolność jak kto woli, daje naturalny zdrowy i szybki rozwój dziecka.

Tak więc metoda Montessori zakłada następujące zasady edukacji.

 

Dziecko wybiera, co robić

W specjalnym, tak zwanym środowisku Montessori, dziecko może swobodnie decydować o swoich działaniach, może się swobodnie poruszać. Nikt mu nie mówi, co i jak ma robić, nie ma presji i mentoringu ze strony dorosłych.

 

Dzieci uczą się samodzielnie metodą „odkrywania”, kontrolują swoje błędy i korygują je

Nauczyciele nic nie wyjaśniają. Maluchy doświadczają koncepcji, pracując samodzielnie z prezentowanymi materiałami. Oczywiście nauczyciele są obecni w polu widzenia dziecka, ale ich celem jest nadanie właściwego kierunku, pokazanie, czy mały badacz sam o to prosi.

 

Obowiązkowe przestrzeganie określonych zasad

Aby nie dochodziło do konfliktów, a niezależność nie przerodziła się w przyzwolenie, w środowisku Montessori obowiązują nienaruszalne zasady. Na przykład twoja wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność innej osoby. Lub zagraj – posprzątaj po sobie. Co zaskakujące, małe dzieci bardzo dobrze uczą się tych zasad.

 

Nierówny wiek

Dzieci w różnym wieku zbierane są w jednej grupie. Najpopularniejszy zakres to od 3 do 6 lat. Tak więc starsi mają możliwość pomocy młodszym, a młodsi z kolei potrafią uczyć się od starszych.

 

Brak ocen i konkurencji

Dzieci nie są tu oceniane, a jedynie porównywane ze sobą. Na przykład: „Dzisiaj radzisz sobie lepiej niż wczoraj”. Bardzo ważne jest, aby nie mówić dziecku, co robi dobrze, a co nie. W ten sposób kształtowanie się samooceny u dzieci odbywa się w sposób bardziej naturalny i pozytywny. Każde dziecko rozwija się w rytmie, który jest dla niego tylko wygodny, zrozumiały i przyjemny.

 

Dzieci są aktywnymi uczestnikami tego procesu

Edukacja i rozrywka nie są prowadzone przez wychowawcę i dorosłego, ale przez samego dzieciaka. Co bardzo ważne – nie musisz robić dla dziecka tego, co on sam może zrobić.

Metoda Montessori jest popularnym systemem pedagogicznym

Dzieci w klasie Montessori | wikimedia.org

 

Środowisko Montessori

Zadaniem metody Montessori jest stworzenie środowiska, w którym dziecko rozwija się naturalnie przy minimalnym udziale dorosłych, ale pod jego starannym nadzorem. Oznacza to, że powinien to być taki czas i miejsce dla dziecka, kiedy i gdzie może samodzielnie wybrać rodzaj, czas trwania i sposób swojej aktywności.

W praktyce środowisko Montessori to pewna przestrzeń dostosowana do dziecka, odpowiednio do jego wieku i sprawności fizycznej. Tam może coś dostać, położyć, powiesić, zamknąć, złożyć i tak dalej. W takim miejscu wszystkie zabawki są dla niego dostępne. Ponadto środowisko Montessori to absolutnie bezpieczna przestrzeń, gdzie wszystkie rogi są wygładzone, gniazda są zabezpieczone, a nie ma ostrych, tnących przedmiotów.

Metoda Montessori polega na podzieleniu przestrzeni, w której odbywają się zajęcia, na pięć stref, z których każda odpowiada za określony aspekt rozwoju osobowości.

  1. Praktyczna Strefa Życia
  2. Strefa Rozwoju Sensorycznego
  3. Strefa matematyki
  4. strefa nauk przyrodniczych
  5. Strefa Rozwoju Mowy

Każdy taki obszar ma swoje specjalne materiały edukacyjne – gry, kiedyś opracowane przez samą Marię Montessori. Jedna lekcja to zwykle ciągły cykl pracy trwający trzy godziny. Nad procesem czuwa specjalnie przeszkolony nauczyciel Montessori.

Metoda Montessori jest popularnym systemem pedagogicznym

Przygotowane Środowisko Klasy Montessori | wikimedia.org

 

Plusy i minusy

Pedagogika Montessori ma niezaprzeczalną przewagę nad innymi systemami:

  • Dziecko kształci się – wybiera to, co go interesuje, a nie to, czego chcą jego rodzice. A gry w procesie edukacyjnym odgrywają tu najważniejszą rolę.
  • Istnieje zrozumienie, jakim obszarem Twoje dziecko jest teraz zainteresowane rozwojem, jego potencjał jest ujawniony.
  • Praca prowadzona jest w ciszy i spokoju, ponieważ każdy jest zajęty tym, co go interesuje. Dzieci nie mają czasu na bałagan. Takie środowisko z kolei sprzyja rozwojowi i poznaniu, a także wzmocnieniu układu nerwowego.
  • Dziecko dużo wcześniej i szybciej przyzwyczaja się do samodzielności.
  • Formuje się dyscyplina. Nauczyciele Montessori przekonują, że dziecko uczy się porządkować pomimo pozornej swobody działania z zewnątrz, ponieważ istnieją jasne zasady postępowania. Dzięki temu dziecko przyzwyczaja się do przestrzegania własnych zasad w różnych okolicznościach: w domu, na ulicy, w przyszłej szkole i tak dalej.

 

Mimo swojej popularności system Montessori nie jest doskonały. Ma też swoje wady:

  • Brak dyscypliny. To, co zwolennicy tego systemu nazywają plusem (ostatnia pozycja na powyższej liście) jest minusem dla jego przeciwników. Ci drudzy uważają, że dziecko wychowane w takich warunkach nie ma dyscypliny. A potem takim dzieciom trudno jest zaadaptować się w zwykłym liceum.
  • Duża liczba niskiej jakości centrów Montessori. Pomimo tego, że takich przedszkoli jest bardzo dużo, dosyć trudno znaleźć dobre. Nie wszędzie otrzymasz wykwalifikowaną usługę. Dlatego wybierz z listy akredytowanych centrów.
  • Wysoka cena. Najdroższe są ogrody Montessori. Specjalne materiały na zajęcia również cię kosztują.
  • Późniejsza edukacja. Trudno sobie wyobrazić, jak po takim przedszkolu dziecko będzie się uczyć w szkole ogólnokształcącej. Nauczyciele Montessori wierzą, że dziecko łatwo wtedy integruje się z systemem naszej edukacji. Ale nauczyciele szkolni, nauczyciele klas podstawowych sprzeciwiają się. Mówią, że bardzo trudno jest przekonać takie dziecko do zrobienia czegoś zgodnie z programem. Oczywiście może to być problem nauczyciela, który nie może zainteresować ucznia, lub niedoskonałości w systemie edukacji… Pamiętaj jednak, że cała odpowiedzialność za dziecko spoczywa na Tobie. Dlatego musisz zrozumieć, że jeśli zacząłeś od samego początku sprzeciwiać się systemowi edukacyjnemu, trudno będzie zintegrować z nim swoje początkowo „niesformatowane” wykształcone dziecko.

Źródło: 4mózg.ru