Interessante feiten over het Vrijheidsbeeld

Afbeelding wordt vergroot door erop te klikken | Waterfoto gemaakt door wirestock – www.freepik.com

Wat kan een naaimachine, boksgevechten, Rusland en vrijheid gemeen hebben? Het juiste antwoord is standbeeld. Het wereldberoemde Vrijheidsbeeld in New York.

Dit geschenk van Franse burgers ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de Amerikaanse revolutie is het visitekaartje van de stad en het hele land geworden, een symbool van vrijheid en democratie; het gezicht en de figuur van dit symbool is echter... de vrouw van Isaac Singer, de maker van de naaimachines met dezelfde naam.

Dergelijke omvangrijke "geschenken" komen niet als een verrassing, en de details van het genereuze gebaar zijn al jaren besproken. In onderling overleg zou Amerika een voetstuk bouwen en Frankrijk zou het beeld zelf maken en in de Verenigde Staten installeren. Aan het einde van de 19e eeuw werd het geldtekort echter aan beide zijden van de Atlantische Oceaan gevoeld. Als gevolg hiervan hielden beide staten eindeloze loterijen, amusementsevenementen en zelfs boksgevechten om geld in te zamelen.

Natuurlijk, vroeg of laat (waarschijnlijker – later, aangezien het "geschenk" tien jaar te laat was voor de verjaardag van de viering van het eeuwfeest van de goedkeuring van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring), werd het geld gevonden. Op de Wereldtentoonstelling van 1876 in Philadelphia (VS) werd alleen de fakkel van het beeld getoond en de Verenigde Staten ontvingen het voltooide beeld pas in 1886. Om het beeld te maken, werd Duits beton gebruikt (aan de basis) en Russisch koper (voor het beeld zelf).

De auteur van het beeld is de Franse beeldhouwer Frederic Auguste Bartholdi. Maar de wereld dankt het uiterlijk van dit monument niet alleen aan hem, maar ook aan de beruchte Gustave Eiffel, de auteur van de beroemde Eiffeltoren: hij was het die het binnenframe ontwierp, dat het beeld kracht gaf.

Afbeelding wordt vergroot door erop te klikken | pixabay.com

Afbeelding wordt vergroot door erop te klikken | Groene foto gemaakt door vwalakte – www.freepik.com

Lange tijd was de American Lighthouse Service verantwoordelijk voor het belangrijkste symbool van vrijheid, aangezien het Vrijheidsbeeld de op een na hoogste vuurtoren van het land is en een lichte navigatierol voor schepen vervult. Het Vrijheidsbeeld werd later uitgeroepen tot nationaal UNESCO-werelderfgoed en overgenomen door de Amerikaanse National Park Service. In 2007 werd dit majestueuze monument genomineerd voor de titel "Wonder of the World" en nam het deel aan de finale van de wedstrijd "Nieuwe zeven wereldwonderen".

De hoogte van het Vrijheidsbeeld vanaf de top van de basis tot de fakkel is 46 meter. Als je het beeld samen met de sokkel meet, dan is er vanaf de grond tot de top van de fakkel al 93 meter. Zelfs kleine lichaamsdelen van het Vrijheidsbeeld zijn verre van miniatuur: de neus alleen al is langer dan een meter.

Het beeld staat op een granieten sokkel, die op zijn beurt op een betonnen sokkel staat. Binnen in het voetstuk is een museum gewijd aan de geschiedenis van het standbeeld, bovenaan is er een observatiedek. Het museum en het observatiedek van de sokkel zijn zowel per trap als per lift te bereiken. Om dit observatiedek te beklimmen, moet je 192 treden overwinnen. De sokkel heeft een transparant plafond waardoor men het interne stalen frame kan zien terwijl je in de sokkel bent.

In het beeld zelf, aan de voet van de kroon en op de fakkel (rond de vlammen) bevinden zich ook observatieplatforms, die alleen via trappen te bereiken zijn. Om bij het observatiedek aan de voet van de kruin te komen, moet je een wenteltrap van 356 treden beklimmen. Een 12,8 meter lange trap, gelegen in de hand, leidt naar het observatiedek op de fakkel, maar de toegang voor toeristen is hier gesloten.

De kroon van het beeld heeft 7 stralen, die 7 zeeën en 7 continenten voorstellen. In de linkerhand van het beeld bevindt zich een stenen tablet met een inscriptie bestaande uit Engelse letters en Romeinse cijfers ("JULY IV MDCCLXXVI"), wat aangeeft "4 juli 1776" – de datum van de goedkeuring van de Onafhankelijkheidsverklaring van de Verenigde Staten.

Afbeelding wordt vergroot door erop te klikken | airpano. com

Het beschermen van zo'n schat is niet eenvoudig en het beeld is herhaaldelijk beschadigd. Zo veroorzaakte de schokgolf van een explosie op een naburig eiland in 1916 schade aan de "Freedom" – in het bijzonder zijn fakkel. Maar na de restauratie in 1982 kreeg het beeld laserverlichting, waardoor het helder oplicht in het donker.

In de jaren 80 werd het monument het voorwerp van een grap door de beroemde goochelaar David Copperfield, die met behulp van een walkie-talkie, radar en verlichting het beeld een tijdje "verdwijnde".

Tegenwoordig is het monument open voor rondleidingen, hoewel de mogelijkheden om het te bezoeken af ​​en toe beperkt zijn. Bezoekers komen meestal per veerboot aan op Liberty Island. Stijgend naar het hoogste punt (nu de kroon), kunt u genieten van een adembenemend uitzicht op de haven van New York en de zuidpunt van het eiland Manhattan.

Interessant is dat de volledige naam van het Vrijheidsbeeld "Vrijheid die de wereld verlicht" is en "Vrijheidsbeeld" de korte naam is.

Het been, de armen, het hoofd en de kleding van het beeld zijn gemaakt van dunne vellen koper geslagen in houten mallen en gemonteerd op een stalen frame. Het totale gewicht van koper met het Vrijheidsbeeld is 31 ton, het totale gewicht van staal is 125 ton en het totale gewicht van de betonnen basis is 27000 ton. Goud wordt gebruikt bij de versiering van de vlammen van de fakkel.