Ouders worden vaak geconfronteerd met de situatie waarin hun kind begint scheldwoorden of zelfs obscene taal te gebruiken. Voor een gezin waar dergelijke uitdrukkingen niet de norm zijn, kan dit een echte schok zijn. De eerste emoties zijn schok, verontwaardiging en bezorgdheid. Velen denken dat het kind is blootgesteld aan negatieve invloeden van de straat, leeftijdsgenoten of internet. Maar moet er meteen alarm worden geslagen?
Het is belangrijk te begrijpen dat kinderen tijdens hun ontwikkeling actief de wereld om hen heen verkennen, inclusief taal en manieren van communicatie. Ze kunnen nieuwe woorden horen op verschillende plaatsen: op straat, op school, van andere kinderen of zelfs per ongeluk een gesprek van volwassenen afluisteren. Vaak herhaalt een kind de woorden die het heeft gehoord, zonder hun ware betekenis of emotionele lading te begrijpen. Voor hem zijn het gewoon nieuwe geluiden of manieren om zich uit te drukken, die hij probeert te leren.
In zo'n situatie speelt de reactie van de ouders een cruciale rol. Hoe de volwassenen reageren op ongepaste taal, bepaalt hoe het kind in de toekomst met dergelijke woorden omgaat. Als je te streng reageert of de situatie juist negeert, kan dit tot ongewenste gevolgen leiden. Daarom is het belangrijk om een balans te vinden en de juiste aanpak te kiezen.
Er zijn verschillende mogelijke reacties op dergelijke situaties.
Optie 1
“Van wie heb jij... (pauze, de ouder zoekt met moeite naar woorden), deugniet, dat woord geleerd?!!” Er wordt streng achterhaald wie de bron is, waarna een absoluut verbod op omgang met deze persoon volgt, zelfs als het een vriend van de kleuterschool is.
Deze optie is, eerlijk gezegd, waardeloos. Hoezeer je het ook probeert, je kunt een kind niet onder een stolp stoppen. En het is zelfs mogelijk dat hij antwoordt: "Van jou..." Wat dan?
Optie 2
“Ik wil nooit meer zulke woorden van jou horen!”. En om het zeker te weten, voeg je een straf toe.
Deze aanpak is gebruikelijk en op zijn eigen manier effectief. In aanwezigheid van de ouders begint het kind inderdaad op zijn taal te letten. Maar zodra ze er niet zijn, herhaalt het alles opnieuw.
Optie 3
Kinderen houden er, in tegenstelling tot volwassenen, van wanneer dingen aan hen worden uitgelegd. Leg de kleine vloeker uit waarom deze woorden slecht zijn. Bijvoorbeeld: “Al deze woorden zijn grof, onvriendelijk en beledigend. Ze gaan allemaal over hoe mensen een kind maken. Wij hebben ons kind, dat wil zeggen jou, gemaakt met liefde en tederheid. Vind je het fijn om nu hierover grofheden te horen? En om ze zelf te zeggen?”
De derde optie lijkt de meest optimale te zijn in de opvoeding van een kind en het ontwikkelen van de juiste houding ten opzichte van taal. Hoewel deze benadering meer tijd, geduld en het vermogen van de ouders kan vergen om openlijk complexe onderwerpen te bespreken, levert het de meest duurzame resultaten op. Door het kind de betekenis van woorden en hun impact op anderen uit te leggen, help je hem zijn emotionele intelligentie en sociale vaardigheden te ontwikkelen.
Vergeet niet dat kinderen leren door volwassenen te observeren. Het is dus belangrijk niet alleen uit te leggen, maar ook zelf het voorbeeld van een respectvolle en beleefde communicatie te geven. Als het kind begrijpt dat onderwerpen die verband houden met gevoelens, relaties en zelfs het thema van geslacht zonder grofheid en schaamte kunnen worden besproken, legt dit een sterke basis voor vertrouwensrelaties in het gezin en succesvolle communicatie in de toekomst.
Uiteindelijk is het de taak van de ouders niet alleen om ongewenst gedrag te stoppen, maar ook om het kind te helpen begrijpen waarom bepaalde woorden en uitdrukkingen beledigend of ongepast kunnen zijn. Door een sfeer van openheid en begrip te creëren, bevorder je respect voor anderen en het vermogen van het kind om zijn gedachten en emoties correct te uiten.
Wij raden ook aan:
◆Hoe maak je een kind geïnteresseerd in lezen