Onderzoek toont aan dat mensen die getrouwd zijn langer leven. Toch kan men hieruit niet concluderen dat je langer zult leven als je trouwt, aangezien de vraag of het huwelijk of geluk belangrijker is voor een lang leven, nogal controversieel is.
Zoals we weten, zijn er ook ongelukkige huwelijken. En een officiële registratie van de relatie garandeert geen geluk. Het is onwaarschijnlijk dat een huwelijk op zich, of een ongelukkig huwelijk, het leven kan verlengen, eerder verkorten.
Maar de staat van geluk of ongeluk heeft een significante invloed op de levensduur. Lees er meer over in het artikel “De invloed van geluk en ongeluk op onze gezondheid en levensduur”.
Is een huwelijk echt nodig voor geluk? Waarom is het nodig om relaties officieel te registreren?
Officiële registratie van relaties is nodig om de partner door middel van de wet aan zich te binden. Mensen denken dat als de relatie officieel is, dit enige garantie biedt dat de partner hen niet zal verlaten.
Dit bevestigt alleen maar dat er geen liefde en vertrouwen tussen de partners is. Wanneer er liefde is, is een stempel in het paspoort niet nodig.
Na de officiële registratie van de relatie verschijnen er meteen irriterende kleinigheden, klachten, grieven. De weg naar de hel is korter dan het lijkt - het is genoeg om verspreide sokken of een niet op tijd bereid diner te hebben.
Nog niet zo lang geleden was je bereid om voor je partner naar het einde van de wereld te gaan, maar nu kun je zijn snurken in zijn slaap niet verdragen. Samenleven bestaat uit duizend kleinigheden, waarvan elk dodelijk kan zijn voor je huwelijk, de liefde kan vernietigen en tot een breuk in de relatie kan leiden.
Door een huwelijk officieel te maken, beginnen mensen van elkaar te vervreemden. Aantrekking en nieuwigheid gaan verloren, de relatie wordt alledaags en het feest verdwijnt. Ruzies, schandalen en wederzijdse verwijten beginnen.
Alleen op afstand kunnen mensen aantrekkingskracht voor elkaar voelen!
Liefde is geen verbinding. Goede relaties zijn geen verbinding. Het is werk, ontwikkeling, het vermogen om de partner te begrijpen en te accepteren, en afgestemd zijn op elkaar.
Het huwelijk is een doodlopende weg. Het is het eindstation. Het is het einde van de ontwikkeling. Wanneer de bruiloft voorbij is, is het feest voorbij. Grijze dagelijkse routines beginnen. Er is geen vreugde, geen enthousiasme. Het verdere gedrag van de pasgetrouwden is het nakomen van de aangegane verplichtingen.
Er blijft niets anders over dan gewoon samen bestaan. De relatie gaat door omdat het beëindigen ervan veel problemen zou veroorzaken. Het paar blijft genoegen nemen met een bekend kwaad.
Liefde en goede relaties, en dus geluk, zijn nooit een huwelijk, geen stempel in het paspoort, geen religieuze registratie van de relatie. Liefde en goede relaties zijn het geluk om samen te zijn. Het is een feest dat nooit eindigt.
Het is behoorlijk beledigend om de schoonheid van het feest van samen zijn te reduceren tot een huwelijk, tot een stempel, tot het veroordelen van jezelf tot een levenslange familiale opsluiting.
Waarom haasten geliefden zich om hun relatie zo snel mogelijk officieel te registreren?
Omdat een huwelijk zekerheid, voorspelbaarheid en veiligheid biedt. Ze proberen het eigendomsrecht op de partner voor zichzelf vast te leggen. Het is een poging om een obstakel te creëren, zodat scheiding buitengewoon moeilijk of praktisch onmogelijk wordt.
Dit gebeurt omdat er geen liefde is. Er is sympathie, passie, gedragsnormen en stereotypen, en publieke opinie die dergelijk gedrag aanmoedigt.
Partners denken eraan hoe ze de ander aan zich kunnen binden, maar niet aan hoe ze gevoelens en goede relaties kunnen behouden, hoe ze kunnen leren genieten van samen zijn en gelukkig zijn.
Het huwelijk is een te gemakkelijke uitweg, aantrekkelijk door het gemak waarmee de partner aan zich gebonden wordt. Hoewel het in werkelijkheid veel werk kost om een goede relatie te onderhouden. Het is een vuur dat voortdurend van brandstof moet worden voorzien om niet te doven. Het is een ton waaruit beide water putten, en waar ze ook samen water in moeten gieten om te voorkomen dat de ton leeg raakt.
Het huwelijk is schadelijk omdat het de ander als vanzelfsprekend doet beschouwen. Elke partner denkt dat door te trouwen, hij zijn levenspartner gegarandeerd aan zich heeft gebonden, en daarom niet meer voor de relatie hoeft te zorgen.
De partner als vanzelfsprekend beschouwen is respectloos en vernederend.
De sleutel tot goede relaties is wanneer de kooi open is en het vogeltje op elk moment weg kan vliegen. Je moet het zo maken dat het dat niet wil!
De sleutel tot goede langdurige relaties ligt niet in de routine, stabiliteit en vastigheid. Het ligt in de nieuwigheid. Wanneer elke dag alles opnieuw gebeurt alsof het de eerste keer is, wanneer partners dagelijks proberen elkaar opnieuw te leren kennen en de beste indruk op elkaar te maken.
Voor liefde, geluk en goede relaties zijn de persoonlijkheidskenmerken belangrijk, niet de mooie uiterlijke componenten. Je kunt niet van een figuur, haar of stem houden. Dit zijn geen essentiële kenmerken van een persoonlijkheid. Iemand die verliefd is op een stem of figuur zal vroeg of laat teleurgesteld raken.
Door belang te hechten aan dingen zoals ogen of haar, zien we alleen de oppervlakte van een persoon. Wanneer de innerlijke realiteiten van twee mensen elkaar raken, verliezen de uiterlijke componenten hun betekenis en wordt de persoon volledig waargenomen, als een onbegrensd fenomeen.
De vreugde van liefde is het verkennen van het bewustzijn. Door de partner te verkennen, verkennen we onszelf en groeien we. Partners worden elkaars spiegelbeeld. Leven in een eeuwigdurende huwelijksreis is mooi. Het is een eindeloos avontuur.
Leven in een huwelijk is lelijk. Het huwelijk is een vorm van exploitatie van een ander persoon. In het huwelijk is de partner een middel, terwijl de partner in liefde een doel is!
In het huwelijk worden beide partners na verloop van tijd blind en doof voor elkaar. We kunnen alleen van iemand houden omdat die persoon onbereikbaar is. Wanneer de partner bereikbaar wordt, sterft de liefde.
Op dezelfde manier, wanneer we honger hebben, streven we naar voedsel, maar op het moment dat we verzadigd zijn, is voedsel niet meer interessant voor ons. Op dezelfde manier vonden de partners elkaar voor het huwelijk interessant omdat ze elkaar niet kenden.
In het huwelijk treedt gewenning op. De relatie wordt een dagelijkse herhaling van dezelfde rituelen en veroorzaakt verveling. Van romantiek is geen sprake. Man en vrouw worden gewoonte, wat hun samenleven saai maakt en tegelijkertijd verhindert dat ze uit elkaar gaan.
Liefde is onmogelijk op een laag niveau van intellectuele ontwikkeling van een persoon, zonder een hoog bewustzijn van zijn bestaan. Liefde is een functie van een hoogontwikkeld wezen!
Het is geen romantiek, geen zuchten, geen snoepjes en bloemen, geen tranen en slapeloosheid en andere domheden. Liefde die bestaat uit domheden zal zeer snel verdwijnen. Liefde is het afstemmen van zielen en het in harmonie resoneren van de innerlijke werelden van twee mensen. Het is geen vastklampen aan de partner, het is waakzaamheid, bewustzijn en verantwoordelijkheid.
Je kunt geen harmonie creëren door dwang, zoals een officieel huwelijk. Om liefde levend te houden en partners gelukkig te maken, is vrijheid nodig.
Wanneer je liefhebt, geef je de ander vrijheid en alleen dan ben je zelf vrij. Alleen in vrijheid groeit en bloeit je ziel.
Er is geen manier om zeker te zijn van een ander persoon! Je moet zeker zijn van jezelf! Wie zeker is van zichzelf, is zeker van de hele wereld.
Voor een lang en gelukkig leven is een huwelijk helemaal niet noodzakelijk, eerder schadelijk dan nuttig. De staat van geluk, die nodig is voor een lang leven, moet worden gezocht in liefde, niet in het huwelijk. En liefde en huwelijk zijn helemaal niet hetzelfde.