Een vogel die elk geluid nabootst

wikipedia.org

In Oost-Australië en op het eiland Tasmanië leeft een unieke vogel — de prachtige liervogel, of de grote liervogel. Hij staat niet alleen bekend om zijn weelderige staart, die de vorm van een lier heeft, maar ook om zijn ongelooflijke vocale vaardigheden, die zowel wetenschappers als natuurliefhebbers verbazen.

De liervogel is in staat om het gezang van andere vogels en dierengeluiden met zo'n nauwkeurigheid na te bootsen dat zelfs de dieren zijn imitatie niet van het origineel kunnen onderscheiden. Zijn repertoire omvat imitaties van minstens 20 verschillende diersoorten. Maar zijn talenten eindigen daar niet.

Het meest verbazingwekkende is dat de liervogel vrijwel elk geluid dat hij in het bos hoort kan reproduceren. Dit kunnen geluiden zijn van werkende kettingzagen van houthakkers, klikken van sluiters en aandrijfmechanismen van fotocamera's, geluiden van autoalarmen en zelfs menselijke spraak. Zijn vermogen om deze geluiden nauwkeurig na te bootsen maakt hem een van de meest opmerkelijke mimics in het dierenrijk.

Deze vogels gebruiken hun vocale vaardigheden niet alleen om te communiceren, maar ook om partners aan te trekken. Tijdens het paarseizoen geven de mannetjes echte shows: ze zingen complexe melodieën, dansen en tonen hun prachtige staart, wat een onvergetelijk schouwspel oplevert.

Als je ooit in de bossen van Oost-Australië of Tasmanië bent, luister dan naar de omgevingsgeluiden. Misschien hoor je tussen de gebruikelijke natuurgeluiden geluiden die je doen glimlachen en verbazen, beseffend dat de bron niet een mens of een machine is, maar de verbazingwekkende liervogel.

 

De liervogel imiteert een kettingzaag, een autoalarm en nog veel meer

U kunt ondertitels inschakelen in de videospeler en de vertaling ervan in elke taal selecteren in de instellingen

U kunt ondertitels inschakelen in de videospeler en de vertaling ervan in elke taal selecteren in de instellingen

 

Interessante feiten over de liervogel

Unieke staart

De staart van het mannetje van de liervogel bestaat uit 16 veren, waarvan er twee de vorm van een lier hebben — een muziekinstrument uit het oude Griekenland. Tijdens de paringsdans tilt het mannetje zijn staart boven zijn hoofd, waardoor hij een indrukwekkend visueel beeld creëert.

Oude vogels

Liervogels worden beschouwd als een van de oudste soorten zangvogels. Hun evolutionaire lijn is ongeveer 50 miljoen jaar oud, wat hen levende relicten maakt.

Het bouwen van podia

Mannetjes maken speciale platforms op de grond door ze van vegetatie te ontdoen. Deze "podia" worden gebruikt voor het uitvoeren van paringsdansen en liederen om de aandacht van vrouwtjes te trekken.

Lang leerproces

Jonge liervogels brengen tot 7 jaar door met het perfectioneren van hun vocale vaardigheden en imitatierepertoire, voordat ze bekwaam genoeg zijn om partners aan te trekken.

Uitzonderlijke imitators

Liervogels kunnen niet alleen de geluiden van andere vogels en dieren nabootsen, maar ook verschillende kunstmatige geluiden, zoals handzagen, kettingzagen, motoren en autoalarmen, brandweersirenes, geweerschoten, sluiterklikken van fotocamera's, hondengeblaf, babygehuil, muziek, ringtones van mobiele telefoons en zelfs menselijke stemmen.

Het verhaal van een liervogel genaamd James

Begin jaren dertig raakte een liervogel genaamd James bevriend met mevrouw Wilkinson, die hem regelmatig voedde. Daarna voerde James een paringsdans voor haar uit op een van zijn door hem gemaakte heuvels in de achtertuin. Hij liet hetzelfde zien voor een breder publiek, maar alleen in aanwezigheid van mevrouw Wilkinson. In een van die gevallen duurden de verleidingspogingen van James 43 minuten, waarin hij rondliep en zijn passen begeleidde met een melodie die hij zelf uitvoerde, waarbij hij imiteerde:

  • kreten van de Australische ekster en een jonge ekster die door een ouder wordt gevoerd;
  • de oostelijke ratelvogel van Australië;
  • de Australische belvogel;
  • het gelach van twee kookaburra's die synchroon lachen;
  • de geelwangige rouwkaketoe;
  • de helmkaketoe;
  • de bonte rosella;
  • de zwartkeelmachoman;
  • de oorlelhoningeter;
  • de grijsborstvliegenvanger;
  • de spitssnavel;
  • de wit-bruine struikvogel;
  • de bonte pardalot;
  • de spreeuw;
  • de geelbuikvliegenvanger;
  • de gouden fluiter;
  • een groep papegaaien die fluiten tijdens de vlucht;
  • de rode rosella;
  • verschillende andere vogels die moeilijk te identificeren waren;
  • de trillers van honingeters (kleine vogels met fijne stemmen) die in groepjes samenkomen en zacht kwetteren. Om de honingvogels na te bootsen, moest James zijn krachtige stem verlagen tot een zwakke en zeer zachte, maar hij was zeer vindingrijk en maakte elke toon in dit koor hoorbaar en herkenbaar.

James voegde ook een geslaagde imitatie toe van de geluiden van een drilboor, een hydraulische lift en een autosignaal.