Psychologen merken al lang op dat slapelozen de neiging hebben om hun fysieke gebrek aan slaap te overdrijven. Vandaar de mythische klachten van "de hele nacht zonder slaap", hoewel minstens een half uur (en meestal meer) slaap en degenen die klagen. Deze conclusie werd getrokken door psychologen op basis van langetermijnobservaties van patiënten met slaapstoornissen. Als een persoon echt meerdere dagen achter elkaar niet slaapt, zal hij, als hij in slaap valt, zelfs niet wakker worden door een schot van een kanon.
Experts merken op dat het alleen nodig is om slapeloosheid met medicijnen te behandelen als het al onmogelijk is om zonder te doen. In de meeste gevallen is het nemen van slaappillen niet verantwoord.
Volgens Amerikaanse wetenschappers zijn de oorzaken van slapeloosheid, die kan worden "behandeld" zonder het gebruik van medicijnen:
- dutjes overdag of te vroeg naar bed gaan;
- misvatting over hoeveel slaap je elke nacht zou moeten hebben. Voel je je overdag niet moe, dan heb je de nacht ervoor voldoende geslapen;
- verlichting en geluid. Een stillere en donkere kamer kan een goede nachtrust bevorderen;
- minder dan acht uur voor het slapengaan chocolade, koffie, thee of frisdrank drinken;
- geen "ritueel". Een warm bad, een aangenaam boek, licht, smakeloos eten en rust vlak voor het naar bed gaan dragen bij aan een goede nachtrust.
Er zijn ook medicijnen die slapeloosheid kunnen veroorzaken. Deze omvatten: cafeïne, veel pijnstillers, fenylpropanolamine, contact, sudafed, theofylline, aminofylline, amfetamine, fenamine, sydnocarb, cortison, hydrocortison, schildkliermedicatie. Vreemd genoeg, maar slapeloosheid kan worden veroorzaakt door een bijwerking bij het slikken van slaap-, kalmeringsmiddelen en antidepressiva.
Depressie is vaak de oorzaak van slapeloosheid. In dit geval is het de depressie die moet worden behandeld, en niet proberen een van de gevolgen ervan te "overstemmen" met slaappillen. Dit geldt ook voor andere ziekten die slapeloosheid veroorzaken.