Flamingi są czasami nazywane „ognistymi ptakami”, ponieważ niektóre z nich mają naprawdę jasne upierzenie. Czasami nazywany jest „ptakiem poranka”, ponieważ inne gatunki mają bladoróżowe upierzenie.
A te ptaki mają bardzo długą szyję i nogi, a jeśli mówimy o względnych rozmiarach, tego ptaka można słusznie uznać za najdłuższego ptaka na świecie.
Istnieje aż sześć odmian flamingów. Najjaśniejszymi przedstawicielami tej rodziny są czerwone flamingi. Pokrótce opiszemy, jak te gatunki wyglądają i gdzie żyją, a także oczywiście podamy zdjęcie każdego z nich.
- Flaming różowy (lub flaming pospolity) – mieszka w Afryce, na południowym zachodzie i południu Eurazji. Różowe flamingi wbrew nazwie mają dość jasne, prawie białe upierzenie, jest najmniej „różowe” spośród wszystkich przedstawicieli gatunku.
Upierzenie dorosłych samców i samic jest bladoróżowe, skrzydła fioletowoczerwone, lotki czarne. Dziób w głównej części jest różowy, na końcu czarny.
- Czerwony flaming (lub amerykański flaming) – mieszka w Ameryce Środkowej i Południowej, na Wyspach Galapagos i na wyspach Karaibów. To jedyny gatunek flamingów, którego zasięg nie pokrywa się z zasięgami innych członków rodziny.
Gatunek ten ma ciemnoróżową głowę, szyję i klatkę piersiową. Dziób jest również czerwonawo-różowy, na końcu czarny. Czerwone kostki wyróżniają się na różowych nogach.
- Chilijski flaming mieszka w Ameryce Południowej od Peru do Ziemi Ognistej, w Brazylii, Urugwaju i Argentynie. W wysokich Andach gatunek ten dzieli zasięg z flamingiem andyjskim i flamingiem Jamesem.
Jest to duży flaming z jasnoróżowym, ale raczej jasnym upierzeniem, bladym dziobem u podstawy oraz jasnoróżowymi stawami i płetwami.
- Flamingo James – mieszka w Ameryce Południowej nad słonymi, płytkimi jeziorami płaskowyżu Andów w Peru, Boliwii, Chile i Argentynie. Gatunek ten może tworzyć kolonie z flamingami chilijskimi i andyjskimi.
Upierzenie flaminga Jamesa jest jasnoróżowe, z jasnymi karminowymi smugami na szyi i grzbiecie, wszystkie lotki są pomalowane na czarno. Nogi są różowe lub pomarańczowe, a dziób, najkrótszy ze wszystkich flamingów, jest jasnożółty z czarną końcówką. Żywi się wyłącznie okrzemkami w płytkiej wodzie.
- Flaming andyjski jest największym flamingiem w Ameryce Południowej i żyje w górzystych regionach południowego Peru, Boliwii, północnego Chile i północno-zachodniej Argentyny.
Ma bladoróżowe upierzenie z ciemnoczerwonymi smugami na szyi i górnej części klatki piersiowej, jasnożółty dziób z czarną końcówką sięgającą poza punkt przegięcia i żółte nogi. Lotki tworzą z tyłu dobrze zaznaczony czarny trójkąt.
- Flaming mniejszy jest najliczniejszym gatunkiem spośród wszystkich członków rodziny. Mieszka w Afryce Wschodniej (tu jest największa populacja małych flamingów), Afryce Południowej, Afryce Zachodniej i Azji Południowej. Flamingi mniejsze tworzą bardzo liczne kolonie gniazdujące, czasem przemieszane z flamingami różowymi.
To najmniejszy członek rodziny Flamingo (stąd jego nazwa). Posiada jasnoróżowe upierzenie, czarny rząd upierzenia podskrzydłowego oraz wąską żuchwę, która jest ciasno dociśnięta do żuchwy, co pozwala na filtrowanie tylko drobnych cząstek, głównie niebiesko-zielonych i okrzemek.
Ogólnie rzecz biorąc, ptaki te są mniej więcej wielkości bociana białego. Największymi przedstawicielami rodziny są czerwone i różowe flamingi. Co ciekawe, niektóre źródła wskazują na największego przedstawiciela rodziny flamingów różowych, inne na czerwone. Średnio ptaki ważą od 2 do 4 kg, wysokość – do 1,5 metra.
Różowy flaming | wikimedia.org
Czerwony flaming | pxtutaj.com
Chilijski flaming | wikimedia.org
Flaming James | wikimedia.org
Flaming andyjski | wikimedia.org
Mały flaming | flickr.com
Dlaczego flamingi są różowe?
Ich różowy kolor pochodzi od małych czerwonych skorupiaków (krewetki solankowe) i niebiesko-zielonych alg (sinice), które zawierają dużą ilość substancji barwiącej – karotenoidu. Ta żywność jest podstawą diety flamingów, chociaż ich dieta jest ogólnie dość zróżnicowana.
W zależności od rodzaju pożywienia flamingi mogą być jaskrawoczerwone lub jasnoróżowe, a nawet całkowicie białe. W każdym razie do trzeciego roku życia zwykle pozostają białe lub brudnoszare z lekkim różowym nalotem, a dopiero potem nabierają jaśniejszego koloru.
Tak więc jasny kolor upierzenia flamingów zawdzięczamy karotenoidom otrzymywanym z pożywienia. Głównym pigmentem wszystkich flamingów jest kantaksantyna, która ulega szybkiemu zniszczeniu pod wpływem światła. W sztucznych warunkach (w ogrodach zoologicznych), jeśli ptaki nie są karmione pokarmem zawierającym te pigmenty, szybko tracą odcienie różu, stając się całkowicie białe. To samo dzieje się z piórami, które wypadły podczas linienia.
Interesujący fakt
W ogrodach zoologicznych flamingi są często karmione marchewką zawierającą żółto-pomarańczowy barwnik roślinny beta-karoten. Dlatego w zoo można zobaczyć flamingi o żółto-pomarańczowych odcieniach.
Flamingi uzyskują swój najjaśniejszy kolor w okresie godowym. Najjaśniejsze flamingi łączą się w pary wcześniej niż ich mniej jasne odpowiedniki.
Flamingi jedzą z wygiętymi szyjami tak, że górna szczęka jest opuszczona. W przeciwieństwie do innych ptaków flamingi filtrują swoje pożywienie, podobnie jak robią to wieloryby i ostrygi. Krawędzie ich masywnych, zakrzywionych w dół dziobów są wyposażone w małe, zrogowaciałe płytki, które filtrują naruszoną glebę, zachowując tylko jej jadalną część. Najmniejszy członek rodziny – mały flaming – posiada tak gęsty filtr, że jest w stanie wyłapać plankton o średnicy mniejszej niż 0,05 mm. Język flaminga działa jak pompa, pompując wodę przez dziób cztery razy na sekundę.
Wszystkie flamingi są monogamiczne. Niosą jedno jajko rocznie, kładąc je na kopcu ziemi lub mułu. Oboje rodzice kolejno wysiadują jajo i oboje rodzice wydzielają z gardła jaskrawoczerwone, bardzo pożywne „mleko”, które jest podawane pisklętom przez pierwsze dwa miesiące. Flamingi to jeden z dwóch rodzajów ptaków, które „dają mleko” (drugi to gołębie). W niewoli flamingi, nawet nie będąc rodzicami, mimowolnie produkują mleko, gdy słyszą w pobliżu pisk piskląt.
Po opuszczeniu gniazda rodzicielskiego pisklęta trafiają do przestronnego „żłobka”. I choć w takich miejscach może przebywać jednocześnie nawet 30 000 ptaków, młode flamingi są karmione tylko przez własnych rodziców, którzy rozpoznają swoje potomstwo po krzyku.
Flamingi są dość hałaśliwymi ptakami, wydają różnorodne dźwięki. Wokalizacje flamingów są podobne do dźwięków wydawanych przez gęsi. Samice wydają wyraźniejsze dźwięki, podczas gdy samce są bardziej powtarzalne. W dużych stadach gdakanie słychać w sposób ciągły. Kolonie flamingów często liczą setki tysięcy osobników.
Flamingi śpią stojąc na jednej nodze, a śpi tylko połowa ciała, podczas gdy druga jest zawsze w pogotowiu.
Flamingi żyją od pięćdziesięciu lat. Ich naturalnymi wrogami flamingów są lisy, wilki, szakale i duże ptaki drapieżne.
Często flamingi żyją w jeziorach nieprzystosowanych do życia innych zwierząt, o dużej zawartości soli i sody, gdzie woda jest niezdatna do picia i nic nie rośnie. W takich przypadkach zookeepers stają się głównymi drapieżnikami flamingów.
Interesujący fakt
Na wyspie Bonaire na Karaibach nazwa „Flamingo” została nadana międzynarodowemu lotnisku, którego wieża kontrolna jest pomalowana na różowo.
Więcej ciekawostek o flamingach dowiesz się z tych filmów
W odtwarzaczu wideo możesz włączyć napisy i wybrać ich tłumaczenie na dowolny język w ustawieniach
W odtwarzaczu wideo możesz włączyć napisy i wybrać ich tłumaczenie na dowolny język w ustawieniach
Polecamy również:
◆Podstawowe nieporozumienia dotyczące motyli
◆Krab Cukierkowy, Sikora Wąsy, Wąż Pasa, Marmozeta Złota Lwa, Ryba Ananasowa
