Pergi ke negara yang jauh, kami bermimpi bukan sahaja untuk menikmati keindahan laut biru, pemandangan seni bina dan alam semula jadi yang eksotik, tetapi juga untuk mendapatkan kesan gastronomi yang jelas.
Jelas sekali, kawasan yang paling terang dalam hal ini ialah negara dengan iklim tropika dan subtropika, yang terkenal dengan masakan yang terang dan unik serta pelbagai jenis buah-buahan eksotik.
Iklim tropika yang lembap menghasilkan sejumlah besar buah-buahan aromatik yang lazat dalam pelbagai bentuk dan saiz. Tetapi bagaimana untuk memahami kelimpahan eksotik ini? Jawapannya mudah: anda perlu mengetahui "apa"," bagaimana" dan "dengan apa yang dimakan" terlebih dahulu.
Antilles gooseberries
Gooseberry Antillean (atau Phyllanthus sour) ialah pokok separa daun luruh kecil setinggi 2–9 meter. Ditanam di banyak negara tropika. Tempat kelahiran gooseberry Antillean ialah Madagascar.
Kini ditanam di banyak negara dengan iklim tropika, khususnya: Filipina, Vietnam Selatan, Laos, Indonesia, Malaysia, Guam, Kepulauan Hawaii, Jamaica, Antilles, Bahamas dan Bermuda, Mexico, Amerika Tengah, Colombia, Venezuela, Peru, Brazil, Suriname.
Buahnya diratakan, berusuk, drupes kuning pucat dengan kulit nipis, diameter 1–2,5 cm, dengan 6–8 rusuk. Bahagian dalam mengandungi pulpa berair yang rangup dan tulang dengan 4-6 biji kecil yang sukar dipisahkan daripada pulpa.
Buah-buahan sangat berasid, kaya dengan vitamin C. Ia dimakan segar, dalam tin, ditambah kepada pelbagai hidangan. Minuman ringan diperbuat daripada jus.
Aki
Aki (atau Bligiya sedap) ialah pokok kecil setinggi 10–12 meter. Aki berasal dari Afrika Barat. Ditanam di Jamaica, Amerika Tengah, Antilles dan Bahamas. Pokok bersendirian juga terdapat di Brazil, Ecuador, Venezuela, Colombia dan Suriname. Di Jamaica, ackee dianggap sebagai buah "kebangsaan".
Buah aki berbentuk pir, panjang 7–10 cm, dengan kulit merah-kuning. Secara luaran, mereka menyerupai pic.
Apabila masak sepenuhnya, buahnya retak terbuka untuk menampakkan pulpa berkrim seperti walnut manis yang mengelilingi tiga biji hitam.
Buah aki beracun sehingga ia terbuka secara semula jadi.
Hanya pulpa yang mengelilingi benih dimakan, bahagian lain tidak dimakan. Pulpa boleh dimakan mentah, tetapi di Jamaica ia biasanya direbus dengan saithe atau hake masin. Di Jamaica, aki dengan ikan dianggap sebagai hidangan kebangsaan. Di Afrika, buahnya ditambah ke dalam sup atau digoreng dalam minyak.
Ambarella
Ambarella (Apple Cythera, Spondias Cythera, plum Polinesia, plum kuning) ialah pokok daun luruh sehingga 18 meter tinggi. Tempat kelahiran ambarella ialah Kepulauan Society.
Ambarella ditanam di Australia, Selatan dan Asia Tenggara (di India, Sri Lanka, Malaysia, Indonesia, Filipina), dan, pada tahap yang lebih rendah, di Afrika (di Gabon dan Zanzibar). Ia juga biasa di Jamaica dan pulau-pulau lain di Caribbean, di Amerika Tengah, Venezuela, Suriname dan Brazil.
Buah Ambarella berbentuk bujur, kira-kira saiz telur, 6 hingga 9 cm panjang, dengan kulit nipis, keras, berwarna jingga kelabu. Secara luaran serupa dengan plum, mereka tumbuh dalam kelompok kecil 2-10 keping. Buah-buahan matang mempunyai kulit kuning keemasan.
Di dalam buah mengandungi rangup berair aromatik keemasan-kuning berserabut masam-manis-rasa pulpa. Di tengah-tengah buah terdapat batu keras besar dengan 1-5 biji rata, ditutupi dengan banyak duri melengkung nipis, kadang-kadang lebih daripada satu sentimeter panjang.
Buah Ambarella dimakan mentah, dan jus, jeli dan marmalade juga disediakan. Buah-buahan yang belum masak direbus seperti sayur-sayuran, ditambah kepada sup dan kari, diawet dalam perapan manis dan masam.
Cherimoya
Cherimoya ialah pokok buah setinggi 59 meter. Tanah air cherimoya adalah kaki bukit Andes Colombia, Ecuador, Peru, Bolivia.
Ia juga ditanam di Brazil, Argentina, Chile, Mexico, Venezuela, selatan Florida, California, Antilles dan bahagian paling sejuk di Amerika Tengah. Di luar Dunia Baru, ia ditanam di Australia, India, Afrika Selatan, Somalia, Eritrea, Mediterranean (Sepanyol, Israel, Portugal, Itali, Mesir, Libya dan Algeria), Filipina, Kepulauan Hawaii dan Sri Lanka.
Buah bersegmen kompleks berbentuk jantung atau kon, panjang 10–20 cm dan lebar sehingga 10 cm. Jisim janin berbeza dari 0,5 hingga 3 kilogram.
Di dalam buahnya terdapat pulpa berkrim berserabut putih wangi dan kira-kira dua puluh biji hitam berkilat.
Buah cherimoya masak boleh dimakan segar. Apabila dimakan, mereka dipotong dan pulpanya dimakan dengan sudu. Cherimoya digunakan dalam pembuatan ais krim, sorbet, minuman ringan, dan ditambah sebagai komponen kepada salad buah. Jus buahnya juga ditapai menjadi minuman beralkohol. Bijinya yang dibakar dan dihancurkan adalah emetik yang kuat. Apabila dicampur dengan lemak, serbuk biji digunakan untuk mengawal kutu dan parasit kulit.
Cupuaçu
Kupuasu (atau Theobroma grandiflora) ialah pokok buah setinggi 5–15 m (tumbuhan liar boleh mencapai ketinggian sehingga 20 m). Saudara terdekat (dan sebahagiannya analog) koko. Tanah air tumbuhan itu adalah hutan Amazon.
Ia kini ditanam terutamanya di utara Brazil (negeri Para, Amazonas, Rondonia, Acri dan Maranhao) dan juga telah diperkenalkan ke kawasan tropika lembap Venezuela, Colombia, Ecuador, Peru, Costa Rica dan Mexico.
Buah Cupuaçu adalah bujur, berair, wangi, mencapai panjang sehingga 25 cm dan lebar sehingga 12 cm. Kulitnya berwarna merah-coklat padat, tebal 4–7 mm.
Bahagian dalam buah mengandungi pulpa putih, lembut, masam manis dengan 25–50 biji tersusun dalam lima sarang. Pulpa mempunyai rasa yang unik dan mengandungi purin alkaloid theacrine (tidak seperti koko, yang mengandungi kafein, theobromine dan theophylline).
Pulpa Cupuaçu dimakan segar dan digunakan untuk membuat jus, gula-gula, jem, minuman keras, yogurt, ditambah kepada ais krim dan pelbagai minuman.
Biji benih, yang menduduki seperlima daripada isipadu buah, mengandungi sehingga 50% minyak putih, yang mempunyai sifat yang serupa dengan mentega koko, tetapi mempunyai takat lebur yang lebih tinggi, supaya coklat (cupula) yang dibuat daripadanya tidak cair. mulut.
