Bycie cudownym dzieckiem nie jest tak przyjemne, jak niektórzy myślą. Podczas gdy uzdolnione dzieci pod wieloma względami wyprzedzają „przeciętne” dzieci, ich własny rozwój może być nierównomierny. Na przykład ich rozwój umysłowy (zwłaszcza mowa) często znacznie przekracza ich rozwój emocjonalny i osobisty. Dlatego dorośli nie powinni stawiać przed uzdolnionymi dziećmi nierealistycznych zadań w dziedzinie sensorycznej, opierając się jedynie na tym, że są one rozwinięte umysłowo ponad swój wiek. Jednocześnie nauczyciele dzieci uzdolnionych powinni podchodzić do nich indywidualnie.
Od wieków geekowie zadziwiają zarówno naukowców, jak i zwykłych ludzi swoimi niesamowitymi, a czasem nawet nadprzyrodzonymi zdolnościami do pojmowania rzeczy, które wykraczają poza zrozumienie nie tylko zwykłych ludzi, ale nawet najbardziej wykształconych profesorów.
Ale zazwyczaj dzieci muszą zapłacić wysoką cenę za wyjątkowy prezent. Chwała wielu geeków była bardzo krótkotrwała, zniknęli z pola widzenia, najczęściej bez uzasadnienia pokładanych w nich wielkich nadziei. Niestety, nierzadko zdarza się, że niecierpliwi rodzice, mając nadzieję na wykorzystanie talentów swoich dzieci, nadmiernie je przeciążali, nie zostawiali potomstwu czasu na proste radości dzieciństwa, a to prowadziło do dolegliwości zarówno cielesnych, jak i psychicznych.
Dość często praca nauczycieli z uzdolnionymi dziećmi przypomina zawody sportowe: czyj uczeń najwcześniej skończy szkołę, otrzyma prestiżową nagrodę, która najbardziej uwolni takich uczniów…
Nie pozostawaj w tyle za nauczycielami i niektórymi rodzicami. Inne ambitne mamy i ojcowie doprowadzają swoje dziecko do załamania nerwowego, szczerze wierząc, że wiele godzin wyczerpujących zajęć pomoże mu i dalej rozwinie jego dar. Zmuszając dziecko do życia w ciągłym reżimie zwiększonych obciążeń i wymagań, wykorzystując tylko jedną stronę jego możliwości, często sami tego nie podejrzewając, działają jak wielcy inkwizytorzy nie tylko dla rozwoju osobowości dziecka, ale także dla jego talentu.
Istnieje opinia, że każda osoba otrzymuje pewien zasób możliwości. Często zdarza się, że cudowne dzieci w dzieciństwie marnują darowany im przez Boga talent, stając się zwykłymi ludźmi w wieku dwudziestu lat. Zniknięcie zwykłej aureoli geniuszu u byłego cudownego dziecka często prowadzi do poważnego urazu psychicznego.
Rodzice cudownych dzieci (jeśli troszczą się o dziecko, a nie o swoje egoistyczne interesy czy próżność) powinni zastanowić się, czy pozbawiać dziecko szczęśliwego dzieciństwa ze względu na rzekomą perspektywę przyszłych osiągnięć. I możesz spróbować określić, czy Twoje dziecko należy do geeków, czy nie, używając następny test.
Polecamy również:
◆Wychowanie i temperament dziecka
◆Jak odpowiadać na pytania dzieci, które prowadzą do ślepego zaułka?
